Wednesday, October 31, 2018

නාලකගෙන් අමිත්ට කියන්නෙ මෛත්‍රීගෙන් මහින්දට ද?

Namal Kumara summoned to Govt. Analyst’s Dept.

නාලක කුමාර රටක ව්‍යවස්ථාවම ප්‍රශ්නාර්ථයක් කර ලෝකය හමුවේ ශ්‍රී ලංකාව නාඩගමක් බවට පත් කළේය.මේ සිදුවීමට පාදක වන්නේ එය බව අප කවුරු කෙසේ කීවත් ජනාධිපතිවරයා ජාතිය අමතමින් කී දේ අනුව පැහැදිළිය.
නමුත් මේ සිදුවීමත් සමඟ ඇති වූ මෛත්‍රී - මහින්ද එකඟතාවය අනුව රිමාන්ඩ් භාරයෙන් විස්මිත ලෙස එළියට එන අමිත් වීරසිංහ කරන හෙළිදරව්වත් සමඟ මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ දේශපාලන භාවිතාව අර්බූදයේ පතුළටම වැටිණ.
දැන් මේ කතාවල්වලට අනුව අමිත් මහින්ද පාර්ශවයේ සිට නාලක රනිල් පාර්ශවයේ කරන්නට දරණ වෑයම අතාර්කිකය.මන්ද නාලක කුමාර ජනාධිපතිවරයාගේ යටතේ වැටුප් ලබන සේවකයෙක් බැවිනි.
මේ තත්ත්වය නිසා අමිත් වීරසිංහ කරන ප්‍රකාශයට පදනම වූ රනිල් හිර කිරීම වෙනුවට මෛත්‍රී හිරවෙන තත්ත්වයක් උද්ගත වී ඇත.ඒ මෛත්‍රීගේ මිනිහා වන නාලකට වඩා දක්ෂ ලෙස නාලක කුමාර මහින්ද ගේ මිනිහා වන අමිත් ට පරාජය වීමෙන්ය.එය වක්‍ර ආකාරයෙන් දේශපාලනිකව මහින්ද මෛත්‍රි යටත් කර ගැනීමක්ය.
අවසානයේ නාලක කුමාරගේ ප්‍රකාශය පදනම් කරගෙන ආණ්ඩුව වෙනස් කළ බව මෛත්‍රීපාල විසින් අවධාරණය කරන්න යෙදුණ ද,සිදු වී ඇත්තේ එය පිටුපස ඇත්තේ අමිත් වීරසිංහ කියූ බොරුවක් මේ සිදුවීමට මුල් වූ බවය.එසේම අමිත් පවසන ආකාරයට නාලක පාවා දෙන්නෙක්ය.
දැන් වැඩේ පැහැදිළිය.ඔළුගෙඩි ගණනෙන් මහින්දට බලය ලබා දී කදේ දාගෙන ආණ්ඩු කරන්න පුළුවන් වුණත් ආරම්භක මොහොතේම මෛත්‍රීගේ නාලක මහින්දගේ අමිත්ට පරාජය වී ඇත.ඊ ළඟ පියවරේ දී තත්ත්වය තවත් වෙනස් වන්නට පුළුවන.ඒ මෛත්‍රී ද මහින්දට පරාජය වීමෙන්ය.එවැනි අවස්ථාවක එන විශ්වාසභංගයකට එජාපය වුව ද උපරිම බර දරා මහින්දට සිය සහයෝගය දෙනු ඇත.
ඒ නිසා මේ අමිත් පරාජය කරන්නේ නාලක ද නැතිනම් මෛත්‍රීව මහින්ද පරාජය කිරීමක්ද යන්න සිහි නුවණින් විමසා බැලිය යුතුව ඇත.මේ සියලු දෙනාගෙන්ම රටවැසියනට කළ හැකි ඉල්ලීම වන්නේ මෙපමණය........................................
Image may contain: one or more people, text and close-up

Friday, October 26, 2018

සද්දෙ තේරුම් නොගැනීම

Image result for mahinda rajapaksaවෙනසක් කියන දේ මේ පොළව මත සිදුවෙන්නෙ රූපමය වශයෙන් විතරයි.2015 ජනවාරි 08 දා සිදු වූ වෙනස ඒ අතින් සාධනීය එකක්.මොකද දෙපැත්තක් එකතු වෙලා වුණ දෙයක් නිසා තැලෙන්න ගුටිකන්න පැත්තක් හිටියෙ නැහැ.
හැබැයි ඒ තත්ත්වය රැකගන්න මොනවද කළේ කියන ප්‍රශ්නය ආවම ආයෙමත් ගල් වෙනවා.රූප රාමු වෙනස් වුණාට පිටපත වෙනස් කරගන්න බැරි වුණා.විද්‍යා ගුරුතුමිය යකැඳුරාට කියල නූල් බන්දගන්න රටක අධ්‍යාපනය කියන්නෙ ජීවිතයට අදාළ කරගන්න දෙයක් නෙමෙයි.යැපුම් මාධ්‍යයක්.ඒ යැපීම මත දේශපාලනය කරන පිරිසකට රට වෙනස් කරන්න බැහැ.ඒ නිසා මේ පොළවෙ වෙනසක් අපේක්ෂා කරන දේශපාලනයක් සියයට සියයකින් බලාපොරොත්තු වෙන්න බැහැ.
හැබැයි ඒ පෑහීමයි මහින්ද අගමැතිවීමේ පෑහීමයි එකට පුරුද්දන්න බැරි බව පැහැදිළියි.ජනාධිපතිවරයාට වගකියන රාජ්‍ය ආයතන තමයි හැමතැනම තියෙන්නෙ.එතකොට ඒවයෙ පත්වීම් ලබා සිටින පිරිසි සම්බන්ධයෙන් ජනාධිපතිවරයාට වගකීමක් තියෙනවා.ඊයෙ මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැතිවරයා පත්වීමත් සමඟ ජනාධිපතිවරයාට ඇති එම වගකීම අහෝසි බව පැහැදිළියි.
රජයේ ඇමතිවරයෙක්ට අවශ්‍යය පරිදි ප්‍රවෘත්තියක් පළ කරන්න බැරි තරමට රාජ්‍ය මාධ්‍ය ආයතනවල නිලධාරින් භුක්තිවිදි නිදහසට රාජකාරිමය වශයෙන් මුහුණ දෙන්න වෙන ගැටළු එක්ක අකමැත්තක් තිබුණත්,ඇඟේ දුවන මාධ්‍යකරුවාගේ ලේ ඒකට ආදරය කළා.නමුත් තව දුරටත් ඒක එහෙම නොවන බව පැහැදිලි කරමින් රාජ්‍ය මාධ්‍ය ආයතන තුළ වන හැසිරීම පැහැදිළි කළා.
හැබැයි ඇමතිවරුන්ගෙ පෞද්ගලික ප්‍රවෘත්ති ප්‍රචාරය නොවුණත්,රට තුළ සිදු වෙමින් පැවති භෞතික වෙනස්කම් ජනතාවට දනවන්න කියන්න රාජ්‍ය මාධ්‍ය ආයතනවලට මීට වඩා වගකීමක් තිබුණා.ඒකට උදව් කරන්න අමාත්‍යංශවලින් සිදු වුණ දෙයක් නැහැ.හුඟක් තැන්වල මාධ්‍ය ලේකම්වරු පුටු වුණා.පුටු කරා.ඒ නිසා නිර්මාණශිලීත්වය සහ මාධ්‍ය භාවිතය කියන කාරණා අතර සංවාසයක් වුණේම නැහැ.
රාජ්‍ය නිලධාරියා ශක්තිමත් වුණා.ඒ ශක්තිය අනවශ්‍යය විදිහට වැඩවලට පීඩනයක් වෙන තැන්වලදි බොහෝ අමාත්‍ය කාර්ය මණ්ඩලවල ඊට එරෙහිව හඬනඟන පුද්ගලයාව යටපත් කරලා රාජ්‍ය නිලධාරියාගේ සිවිල් බලය සමඟ පෑහී එකට හිටගත්තා.මේකෙන් හුදෙකලා වුණේ අමාත්‍යවරයාගේ වැඩ කටයුතු සහ දේශපාලනය.
කඩං වැටෙන බව දැනෙන් නැති තරමට අසංවේදී දේශපාලනයක් කරපු ආණ්ඩුවක් වුණේ ඇයි කියන එක මහින්දගෙන් අගමැතිකම ආපහු ගලවගන්න පුළුවන් වුණත් මැති ඇමතිවරු හිතන්න ඕනි.ඇමතිවරයාව මිනිස්සුන්ගෙන් ආරක්ෂා කරගෙන හංගන එක වෙනුවට මිනිස්සුන්ට දේශපාලකයා විවෘත කරන ක්‍රියාවක් සිදුවෙන්නනම් බිම දේශපාලනය දන්න මිනිස්සු ඇමතිවරු ළඟ රැදෙන්න ඕනි.
කඩේට බඩු ගන්න එන පාරිභෝගිකයාව සනසන හැටියට දේශපාලනඥයා හමුවෙන්න එන පාක්ෂිකයා සනසන්න බැහැ.ව්‍යාපාර කියන එකට වඩා දේශපාලන ව්‍යාපාර වෙනස් බව දැන්වත් කියවගන්න වෙනවා.
වඩාම වැදගත් දේ මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැතිවරයා වශයෙන් ව්‍යවස්ථානූකූලව ඇති ගැටළු සම්පූර්ණයෙන් ලිහා නොගෙන දිව්රුම් දෙන මොහොතින් පසුව මේ රටේ හැසිරිම සිදුවන ආකාරය විමසා බැලිමයි.මේක නැවත 2015 ට පෙර බලය හුවමාරුවන විට සිදුවන ගහමරා ගැනීම් වලින් පෝෂණය වන දේශපාලන සංස්කෘතියට පය ඔසවන්න සමාජය සූදානම් කිරීමක්.
මේ ගහගැනීම්වල අවසාන ඉලක්කය කවුරුද?සරලව එජාප පාක්ෂිකයා.
දැන් පොඩ්ඩක් පක්ෂපාති වගේ කියල දැණුනට 2015 වෙනස තුළ වැඩිම බරක් ඇද්ද පුද්ගලයො හිටියෙ එජාපය තුළ.මහින්ද තුළ තිබූ අසාමාන්‍ය ආකර්ශණය සහ අසීමාන්තික ජනප්‍රියතාවය පරාජය කරන්න වෙනස් කරන්න දශමයෙන් දශමය හිටිය එජාප පාක්ෂිකයො තුළ හිටපු නිර්මාණශිලී මිනිස්සු ටිකට ඊට පස්සෙ මොකද වුණේ?
වෙනසට නායකත්වය දුන්න පිරිසට රට වෙනස් කරන වැඩේ දි වගකීම් හරියට ලැබුණද?අභිතව නිර්මාණශීලීව අරගලය තුළ සිටිය අය 2015 දී කළ දේ අසීරු අභියෝගාත්මක ජීවිතය පරදුවට තියලා කළ එකක්.ඒ දේ කරපු අය වෙනුවට බොහෝ තැන්වල තෝරාගැනිම් අතරෙ හිටියෙ ආගන්තුකයො.
ඒ ආගන්තුකබව බලපෑවේ කොතැනටද?
මහා කැපවිම කළ මිනිසුන්ගේ වැඩ අගයන්න අවශ්‍යය මානසිකත්වය සහ අගය කරන්න අවශ්‍යය වචනවත් බොහෝ විට මේ ආගන්තුකයන් දැන සිටියේ නැහැ.ආගන්තුක සම්ප්‍රාප්තින් සිදු වුණේ මල් මතින්.ඒ මල් සමඟ තිබෙන කටුවල වේදනාව දැනුණේ කටු මතින් ඔසවා මේ ආණ්ඩුව ඉහළින් තැබීමට ලේ හලාගත් කඳුළු දහදිය වගුරවපු මිනිස්සුන්ට.සැනසෙන්න වචනයක් හෝ නැතිව හුදෙකලා වූ මිනිසුන් විශාල පිරිසක් වැඩ කරන කුලකයෙන් ඉවත් කළ දේශපාලනයක ප්‍රතිපල මහින්දගේ කඩා පැනීමට වඩා භයානක වෙන්න තිබුණා.
දැන් මේ භයානකකමට අනිවාර්යෙන් මුහුණ දෙන්න වෙනවා.ආණ්ඩුව 2020 වෙනකං රැගෙන යාම සඳහා පාර්ලිමේන්තු බහුතරයගේ කැමැත්ත දිනා ගැනීම මෙහි පළමුවැන්නයි.එය සාක්ෂාත් කර ගැනීමට හැකි වන්නේනම් ඊ ළඟට ඉතිරි කාලය සඳහා නිවැරදි මිනිසුන් සොයා ගැනීම ද කළ යුතු වෙනවා.
හැඩ බලන්නනම් වැඩ කරන්න ඉඩ දෙන්න.
බොහෝ අයගේ හඩට එවැනි හඩවල් යට වුණා.අවසානයේ හැඩ වැඩ නැතිව ඉතිරි වු හඩවල් වල බොල් බව දැනෙන්න ගත්තා.
සද්දෙ තමයි.ඒක හැබැයි බොල්.
පිරුණු දේවල්වල හඩක් නැඟෙන් නැහැ.ඒවට කණ තියලා වැඩක් නැහැ කියපු අය සද්දෙට රැවටුණා.මේ රැවටීමෙන් රටම මිදෙන්න ඕනි.
පැරදුනොත් මහින්ද තමන්ව මිහිදන් කරයි කියලා කියපුු මෛත්‍රී මහින්ද තමන්ගෙ අගමැති කරගන්න එකත් ඊ ළඟ පියවරේදි මිනිස්සු තමන් හමුවේ තියෙන්නෙ රැවටීමක්ද නැද්ද කියලා වඩාත් බුද්ධිමත්ව හිතන්න පොළඹවවාවි.ඒ අතින් හිතන මිනිසුන් සිටිනවානම් රැවටීම නවතන්න මේකත් හොද හැරුම් ලක්ෂයක්.


Monday, October 22, 2018

මුතුයි රතුයි

මුතු තියෙන්නෙ හැංගිලා.හොයාගන්න මහන්සි වෙන්න වෙනවා.එතකොට තමයි වටිනා දේ ලැබෙන්නෙ.ස්වභාව ධර්මය හැඩ ගස්සලා තියෙන ඒ ක්‍රමයට සැබෑ ජීවිතයේ බොහෝ දේවල් තීරණය වෙනවා.
මේ රතු පලස් එලන්නනම් බන්ධනාගාර රැදවියෙක් යොදා ගන්න ඉඩ තියෙනවා.ඒ ඔවුන් භාහිර වැඩවලට යොදාගන්න අවස්ථා තියෙන නිසා.ඒත් වෙනසක් නොවී ඔවුන්ටත් මැති ඇමතිවරු ප්‍රභූවරු ඇවිදින ඒ පලස මතින් ඒ විදිහටම සමාන සැළකුම් ලබමින් යන්න ලැබෙනවනම් කොයිතරම් දෙයක්ද?
ඒක ටිකක් අමුතුයි.සමහර විට පුදුමයි කියන අයත් ඉන්නවා.
ඒ අමුතු දේවල් පුදුම දේවල් පොඩි මිනිස්සුන්ට කරන්න පුළුවන්.මගේ හදවතට තියෙන සතුට ඒකයි.ඒක ආඩම්බරයක්නම් නෙමෙයි.මට පොඩි කාලෙ ඉදල තිබුණ උවමනාවක්.සමහරු ඒකට පිස්සුවක් කියලත් කියනවා.
හැම දේටම වගේ මේකටත් මගෙ තාත්තා ඈදෙනවා.
අපි දුරෙක්කන්දෙ ගේ ගන්න වෙලාවෙ ඒ ගමේ නම කියල රත්නපුරෙන් මිනිස්සු ටිකට් ගන්නෙ නැහැ.ටිකට් එකේ ගාන කියන්නෙ.ඒ මුලු රත්නපුර නගරයෙම ඒ වෙනකොට හිටපු ගණිකාවන්,පික්පොකට් කරුවන් වැනි සමාජ විරෝධීන්ගේ නවාතැන් පොළ වෙලා තිබුණෙ දුරෙක්කන්ද.එහි හිමිකාරීත්වය දැරුවෙ ධර්මදාස කියල කෙනෙක්.සක්කොල ධර්මදාස කිව්වම ඉස්සර රත්නපුරේම හෙල්ලෙනවා.
ධර්මදාසගෙ ගෙදර අරක්කු විකිණීමත් තිබුණා.ඒත් ගමේ අය ගොඩ වුණේ නැහැ.හේතුව බයට.ඒත් ලොකු තැන්වල අයත් අරක්කු බොන්න වගේම වෙනත් උවමනාවන් වෙනුවෙන් මඟ ලකුණු අහන්නත් මෙතැනට ගොඩ වෙනවා.දුරෙක්කන්දෙ ගේ ගන්න ආපු තාත්තාත් ධර්මදාසගේ තැනට බොන්න ගිහිං.
මහත්තය මෙහාට එනව කියල ආරංචියි.ඕනම දෙයක් කියන්න ඕන ප්‍රශ්නයකට මමයි මගෙ කොල්ලො ටිකයි ඉන්නවා.
බොන්න ආපු ධර්මදාස තාත්තට එහෙම කිව්වම තාත්තා දීල තියෙන උත්තරය හරි අපූරුයි.
ප්‍රශ්නයක් වෙන්නෙ නැතිව ඉන්නයි මම එන්නෙ.ප්‍රශ්නයක් වුණොත් තමුසෙ එන්න ඕනිත් නැහැ,කොල්ලො එන්න ඕනිත් නැහැ.මම එනවා මෙතනට.ඒ නිසා පරිස්සමින්.
*******************************************************************************
ඊට පස්සෙ අපි පදිංචියට ඇවිත් මාසයක් විතර යද්දි තාත්තා පතල් පොළට බඩු අරං යද්දි රුපියල් නවසීයක් තාත්තගෙ සාක්කුවෙන් අර ගන්නෙ එතැනට ආව ගිය නමගිය පොකැට් කාරයෙක්.තාත්තා අර පළමු මොහොතෙ කිව්ව වගෙම ධර්මදාසගෙ ගෙදරට ගිහිං අර මනුස්සය අරං ඇවිත් සුමිත් නිරිඇල්ලගෙ ලොකු තාත්තලගෙ ගෙට ඉස්සරහ තියාගෙන ගහනවා.
ඒ වෙන කොට ඒ ගමේ විශාල පිරිසක් අපේ පතල්වල වැඩ.හැබැයි කිසි කෙනෙක් ළඟට ආවෙ නැහැ.තාත්තා තනියෙන්.(ඒ නිර්භිතකමනම් මට තියෙනවද දන්නෙ නැහැ.)එතනදි තමයි දෙවන අවවාදය ධර්මදාසට දෙන්නෙ.මීට පස්සෙ මේ ගමේ කාටවත් කිසි දෙයක් වෙන්න බැහැ.
ඒ අවවාදය දෙන්න හේතුව තමයි බිම කළුවර තියෙද්දිම අළුයම වත්තෙ පෙරෙට්ටුවට දුවන ගැහැණුන්ගෙ කෑම එකත් මේකෙ හිටිය මිනිස්සු කඩා ගැනීම.එහෙම ගැහැණු අය අදටත් වඩා පසුගාමි සාමාජයක සිටි නිසා නොකිව්වද දන්නෙ නැහැ.හීරීම් හෙම සිදු වී තිබුණෙ බත් එක බේරගන්න සටන් කරද්දි කියලා කිව්වට ඊට වඩා නරක අත්දැකීම් ඒ අය විඳින්න ඇති.
නමුත් දෙවන අවවාදයට මාසයකට පසුව තාත්තා නැති වෙලානවක අපේ ගෙදරට පනින්න ඇවිත් අපේ බාප්පගෙ දුවවයි,මාමගෙ දුවවයි එළියට අදින්න හදනවා.ඒ ධර්මදාසලට ් ගමේ අවුරුදු ගාණක් දරන් හිටපු බලය අහිමි වෙන තැන.සියලු දේ විකුණා ගමෙන් යන්න වෙනවා.
පොලිසිය ඉස්සරත් ඉතිං අදට සාපේක්ෂව හොද වුණාට අපරාධකාරයා අල්ලලම දෙන්න ඕනි තත්ත්වයෙ තිබුණෙ.ගෙදරට පනින්න ආපු කෙනෙක් හෙළිදරව් වෙලා මුරුතංඇල කියන පැත්තෙ ගෙදරක හැංගිලා ඉන්නවා කිව්වම තාත්තා ගියා මනුස්සයව ගේන්න.දැන් ගමේ තත්ත්වය වෙනස්.පළමු දවසෙ අත්බැදන් හිටපු මිනිස්සු එක පෙළට තාත්තා පිටුපස.
මනුස්සය මතුවෙන්නෙ ඇසිඩ් බල්බ් දෙකක් අතින් අරං.ඒත් ඒවට ඉස්සර තාත්තා ඉස්සර වෙලා තිබුණා.පුද්ගලයව කුදලං ඇවිත් පොලිසිය එනකං සුමිත් ලගේ ලොකු තාත්තලගෙ ගේ ඉස්සරහ ගහක බැදල තිබුණා.තාත්තා හරක් මස් එක්ක බත් අරං ගිහිං කවන්න හැදුවා.මනුස්සය බැහැ කිව්වා.
ඇයි හරක් මස් කන්නෙ නැද්ද?
එහෙම චරිත ගොඩක් ලෝකෙට පේන් පිංවන්තයො කියල දැගෙන තාත්තා ඒක අහන්න ඇති.මනුස්සය හරක්මස් කන බව කිව්වා.ඊට පස්සෙ තාත්තා කටවල් දෙකක් කාලා අර මනුස්සයට කැව්වම කෑවා.
මේ ගැන අපේ ගෙදර ඇති වුණ සංවාදය මට තාම මතකයි.
අරූට මස් උයල ගිහිං කවන්නෙ පිස්සුද?
අම්මගෙ ගෝරනාඩුව එක දිගට.තාත්තා ඒ වෙලාවට නිශ්ශබ්දයි.එදානම් මාත් අම්මගෙ පැත්තෙ.මාත් දන්න තරමින් තාත්තව විවේචනය කළා.
අක්කල අරං ගියානම්...
අරං ගිහි මොනව කරනවද කියලවත් හැඟීමක් නැති වුණාට මම එහෙම කිව්වා..මාස තුනකට විතර පස්සෙ තාත්තා මට පෑන් දුසිමක් ගෙනත් දුන්නා.
කොහෙන්ද
තාත්තා උත්තර දුන්නෙ මට නෙමෙයි අම්මට.
.............. දැන් බිස්නස් කරනවා.ඉස්සෙල්ලම පෑන් ටික කියලා මට ගෙනත් දුන්නා.මම ඉතිං දුසිමක්ම ගත්තා.මට දැන් ගොඩක් දේවල් තේරෙනව මහත්තයො මම ආයෙනම් එහෙම ජීවිතයකට යන්නෙ නැහැ.
මනුස්සය කිව්ව කතාව අම්මට කියලා මට කිව්ව දේ තමයි මගේ වෙනස ඇති කළේ.
ඒ මනුස්සයගෙ ඔය වගේ තව කොච්චර හොද දේවල් ඇද්ද?තියෙන එකම නරක වෙන්න ඇති අපි දැක්කෙ.
ලොකුවට තේරෙන්නෙ නැති වුණාට තීරණාත්මක අවස්ථාවල තාත්තා කියන දේවල් කොච්චර ලොකු ද කියල කාලයත් එක්ක තීරණය වෙනවා.
ඒ නිසා මම බන්ධනාගාරය ඇතුළෙ හමුවන වැරදිකරුවගෙ නොපෙනෙන හොද ගැන හැම වෙලේම විමසිලිමත් වුණා.අපිට වඩා හොද දේවල් කොච්චර ඇද්ද කියලා හිතුවා.මනුස්සයෙක් කියන්නෙම හොද සහ නරක අතර සංයෝජනයක්.ඒ හැඟිම නිසා මට ඔවුන්ට සමීප වෙන්න හැකි වුණා.ඔවුන් මාව සමීප කරගත්තා.
අපි අතහැරපු දේවල් කොච්චර ඇද්ද ඒ වැරදිවලට හේතු වුණ කියලා මාව රිද්දමින් මට දැනෙව්වා.ඒ මේ නාට්‍යයෙ ප්‍රධාන භූමිකාව කළේ මාත් එක්ක අවුරුදු හතරක් එකටම එක පංතියෙ අකුරු කරපු එකෙක් වීම නිසා.
ඌ මහා ආඩම්බරෙන් මට ස්ර් කියනවා.
මම ඒකට විරුද්ධ වුණාම ඔහු කියන්නෙ වෙනම කතාවක්.
මගෙ පංතියෙ මාත් එක්ක හිටපු කෙනෙක් මේ වගේ තැනෙක ඉන්න එක ගැන මේ වෙන කාටවත් වඩා සතුටු වෙන්න පුළුවන් මට.ඒ නිසා හදවතින්ම සතුටෙන් කැමැත්තෙන් මං ස්ර් කියන්නෙ.ඒක මට ආඩම්බරයක්.
ඒ වචනෙ ඇහෙද්දි මගේ පපුව තුවාල වුණාට උගේ හදවත සුවපත්වීම හොදයි.ඒත් එහෙම වෙන්න අපිට උගේ ජීවිතයෙ මඟ හැරුණු තැනක් ඇත්තෙම නැද්ද?ඒක තවම කකියන දෙයක්.
කොහොම වුණත් මට උන්ව රතු පලස උඩට ගන්න පුළුවන් වුණා.පුංචිම පුංචි ජයග්‍රහණ කිහිපයක් එක්ක.ඒක ගැන මට සතුටුයි සතුටුයි.
තාත්තා හිටියනම් එයා ඇස් දෙකේ නලියන කඳුළුත් එක්ක මාව බදාගන්නවා.කොයිම වෙලාවකවත් මගේ නිදහස අහුරන්නෙ නැතිව මම යන ගමන දිහා බලං හිටිය තාත්තා ගැන "හිටියනම්" කියල තවත් දැනෙන දවසක් මේක.

Wednesday, October 17, 2018

ඇජෙන්ඩාවලින් බේරෙන්න ෂෙලින්ඩා


ෂෙලීනා ජැන්සන් මේ මොහොතේ යොවුන් ඔලිම්පික් උළෙලේ පදක්කම්ලාභී පාරමී තරමටම කාගෙත් අවධානයට ලක් වෙලා.ලෝකෙන් නවවෙනියා වුණ ෂෙලීනා  ලෝකයෙන්ම උස පැනීමෙන් සිව් වෙනියා වු සෙනිරු අමරසිංහටත් වඩා අවධානය දිනාගෙන.
ඒකට හේතුව මොකක්ද?
මම හිතන්නෙ කෙට ධාවනයක තියෙන රිද්මය.ඒ වගෙම ඒ සම්බන්ධයෙන් අපේ ආකර්ශණය වැඩියි.අපේ ඉතිහාසය බලපුවම වැඩිපුරම ලෝකයේ අවධානය දිනාගෙන තියෙන්නෙ අපේ කෙටි දුර දුවන්නො.
ඊ ළඟ සුසන්තිකා ද එහෙම නැත්නම් දර්ශා ද යන කාරණය මෙහිදී අවධානයට ලක් කළ යුතු වෙනවා.මොකද එහෙම තමයි බොහෝ සිරස්තලවල දකින්නෙ.
නමුත් ෂෙලීන්ඩා කියන්නෙ ෂෙලින්ඩාමයි..
ඒ රටාව හරිම ආකර්ශණීයයි.ඒ වගේම ජයග්‍රාහී දිවීමක්.
මෑත කාලයේ ඇය තරම් සිය දෑත්වල ශක්තිය අපූරු විදිහට ධාවනයේ වේගය වෙනුවෙන් එකතු කරගන්න දුවන්නියක මා දැක නැහැ.මේ වීඩියෝව බැලුවොත් ඔබට තේරෙයි ඇය දෑතින් උපයා ගන්නා ශක්තිය වේගයට කෙතරම් දුරට උකහා ගන්නවාද යන්න.
ඒ වගේම අවසන් රේඛාව පසු කිරීමත් එක්ක ඇය සිය කටින් සිර කරගෙන සිටි හුස්ම පිට කරන අයුරුත් ඔබේ අවධානයට ලක් වන්නට ඇතැයි සිතනවා.ඒක මෙහෙම කිව්වොත් මම හිතන්නෙ නිවැරදියි.
ෂෙලීන්ඩා එක හුස්මට දිව්වා.
මම හිතන්නෙ කෙටි දුර ධාවනයෙදි හුස්ම අල්ලාගෙන සිටීම කියන කාරණය වැදගත්.එක ළග හුස්ම වැටෙන කෙනෙක්ගෙ වේගයට,එය බලපෑමක් කරන්න පුළුවන්.
මේ කරුණු සළකා බලනවිට ෂෙලීන්ඩා විශිෂ්ඨයි.ඇය අනන්‍යතාවයක්  සහිත ක්‍රීඩිකාවක්.
ඊ ළඟට තවත් වැදගත්ම කරුණක් පැවසිය යුතුව තිබෙනවා.ෂෙලීන්ඩාගේ දක්ෂතා බලද්දි ඒ පොකුරෙ සම දක්ෂතා ඇති පිරිසක් ඉන්නවා.ඒ ඇය අතරෙන් යොවුන් ඔලිමිපික් තරගාවලියට සුදුසුකම් ලැබිය හැකි වයසෙ හිටියෙ ෂෙලීන්ඩා.ඒ අලුත් වේග පවුලේ බඩ පිස්සිය ෂෙලීන්ඩා නිසයි.
බොහෝ විට සිදු විය හැකි පරිදි ෂෙලීන්ඩාගේ හෙට දවස වෙනුවෙන් ඇති විය හැකි ලොකුම අරගලය මේ වන විට පුහුණුකරු අරගලය විය හැකියි.ෂෙලීනාගේ සුලු අඩු-පාඩු සකස් කරන්නට යැයි කියමින් ඇයව තමන් යටතට පත් කරන ලෙස ඉල්ලන පුහුණුකරුවෝ මෙන්ම ඔවුන්ට උඩගෙඩි දෙන අමාත්‍යංශ නිලධාරීන්ද ෂෙලීන්ඩාගේ අනාගතයේ සැළසුම සිය අවශ්‍යයතා එක්ක අවශ්‍යය පරිදි සම්බන්ධ කරගනියි.
නමුත් ඇය වෙනම කියවිය යුතු බව මට හැඟේ.ඇය වේගවත් කිරීමේ කලාවේ බොහෝ දුරක් පසුකර අවසන්ය.
ක්‍රීඩිකාවක ලෙස ඇයට තරඟකාරීත්වය තුළ ඉක්මණින් හැඩ ගැසෙන්නට ඇති හැකියාව අපූරුය.තත්පර 24.07 දක්වා ඉතා සුළු කාල පරාසයකදී ඇයට පැමිණෙන්නට ඇති හැකියාව පැහැදිළි කරන්නේ යම් තත්ත්වයන්ට පරිවර්ථනය වන්නට සහ වර්ධනය වන්නට හැකි බවය.
මේ තත්ත්වය රැක ගන්නට ඇය සම්බන්ධයෙන් පහසු ක්‍රියාමාර්ගවලට ඇති ඉඩ පළල් එකකි.ඇය ඉංග්‍රිසි බස හොඳින් හසුරුවන ජාත්‍යන්තර පාසලක ක්‍රීඩිකාවක්ය.ඒ නිසා ඇයට මේ කොදෙව්වෙන් එපිටට විහිදුණු පොළවක හැසිරෙන්නට ඇති පහසුව ඇයගේ ධාවන ජීවිතයේ අභිවෘද්ධිය සඳහා වැදගත්ය.එය පුහුණුකරු වෙනස් වීමකට වඩා වැදගත් වන්නේ නිරන්තරයෙන් කෙටි ධාවන තරඟ පැවත්වෙන පරිසරයකට ඇය සමීපව රැඳවීමය.
සුසන්තිකා ජයසිංහ මීට හොඳම උදාහරණයකි.ඇය විදේශීය තරඟකාරීත්වය සමඟ හොඳටම තෙම්පරාදු වූ ක්‍රීඩිකාවක්ය.ඇයගේ දක්ෂතා ලෝකයට අභියෝගයක් වීමේ පන්නරය ඇය ලෝකයේ තරඟකාරීම බිම්වල හැප්පෙමින් උපයා ගත් එකකි.ලෝකයේ සම වයස් ක්‍රීඩිකාවන් අතර දහවන ස්ථානයේ පසුවීම කියන කාරණය දූපතකට සීමා නොවුණ මානසිකත්වයකින් ලෝකය දකින කෙනෙකුට ෂෙලින්ඩා යෝධයෙකු සේ පෙනෙන්නට ප්‍රමානවත්ය.
මෙවැනි යෝධ බලාපොරොත්තු අපේ ඇස් ඉදිරිපටම සිහින ලෙස මතුව යථාර්තයේදී හිමකඳු වී ක්ෂයව ගිය මතක අහුරකි.සැළසුම් ප්‍රාර්ථනා සියල්ල මේ පොළව මත තිබෙන බලවතුන්ගේ හැසිරීම් මත,සමාජ ආකල්ප මත අසික්කිත සැළසුම් මත සමනළ කන්ද තරම් පූජණීය විදිහට ඉහළට ඔසවන එහෙත් පින්නෙන් තණන ඒවාය.
ෂෙලින්ඩා පිනි බිඳුවක් නොවිය යුතුය.ඇයගේ බාහු යුග්මයේ වේගය,හුස්ම රඳවා ගැනීම මේ සියල්ල සමඟ ජාත්‍යන්තර පොළවක ගණු දෙනු කරන්නට හැකි භාෂාමය ඥාණය      ......මේ සියල්ල පිනි බිදුවකට වඩා දේ ඇයගෙන් බලාපොරොත්තු වන්නට ප්‍රමානවත්ය.
ෂෙලින්ඩා දුවමු! තව ටිකයි.10 අටට ගේන්න අට පදක්කමකට ගේන්න ඔබට පුළුවන්.
ඔබට පුළුවන් වෙනවානම් මේ ජයග්‍රහණයෙන් අනතුරුව මේ පොළවේ සිටින සුළුපටු ජයග්‍රහණවලින් තමන්ගේ වපසරිය පුළුල් කර ගැනීම ජාතික වැදගත්කමක් බව සිතන පිරිස්,සහ ඔබව ආදරණීය වචනවලින් වෙලා ගෙන සිය බල ව්‍යාපෘතියේ  පරාසය පුළුල් කරන්නට යොදා ගන්නා පිරිස්වල ක්‍රියාදාමයන්ගේ ගැලවී ඒ න්‍යායපත්‍රවලින් බැහැර ඔබේම න්‍යායපත්‍රයකට එන්න.ඒ න්‍යායපත්‍රය ඔබට සහ රටට වටිනාම න්‍යායපත්‍රය කරන්න..........................................................
ඔබට පුළුවන් ෂෙලින්ඩා දිනන්න




Friday, October 12, 2018

කලාබර වීම



මේ දවස්වල කලාව අ‍‍පේ ගෙදරට උච්චවෙලා.සිංහයා සහ වහලා ගැන කතා කරන අතරෙ දුවටයි පුතාටයි කලාවට සම්බන්ධ තව වැඩ පැටවිලා.
සමස්ත ලංකා පාසල් ඉංග්‍රිසි නාට්‍ය උළෙලෙ මෙවර බස්නාහිර පළාතෙන් ජාතික මට්ටමට තේරුණු නාට්‍ය ඉදිරිපත් කළ කොළඹ දේවි බාලිකා නාට්‍යයේ දෝනි රඟපානවා.වැඩේ පොඩි වුණාට රංග උපකරණ හසුරවමින් ඇය සිටින රංගයට අවශ්‍යය පසුතල සකස් කරන්නට වෙලාවක් ගනිමින් ඇය එම චරිතය තුළ කළ පොඩ්ඩ රංගනයට අවශ්‍යය සංයමය සහිත එකක්.නිහඩව චරිතය තුළ සිටීම කියන එකේ අසීරුකම මම තදින් ඉගෙනගත්තෙ බුද්ධික දමයන්තගෙ (Buddhika Damayantha)පළමු නාට්‍ය වුණ අධිපතියාගේ මරණ මංචකයෙන්.නාට්‍යයක් වෙනුවෙන් මහන්සිවීම සහ කැපවීම කෙතරම් වැදගත් ද කියන කාරණයත් මම එහිදි ඉගෙන ගත්තා.වරක් රත්නපුර රෝහලේ නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ගනිමින් සිට දොස්තරවරුන්ගේ අවවාදවත් නොතකා මම එහි රඟපෑවා.නාට්‍ය පටන්ගන්න පැය කිහිපයක් තිබියදී ලුම්බිණිය ගාව බහින මට ඇවිදගන්න ශක්තිය නැතිව පාරෙ වාඩි වුණා.
Jude Amaraguru හිටියෙ ඒ වෙලාවෙ ලුම්බිණිය දෙසට කොළඹ සිට එමින්.ඔහු පාරෙ පේව්මන්ට් එකේ වාඩි වී සිටින මම දුටු සැණින් බසයෙන් බැස පැමිණ මා වාරු කරගෙන ලුම්බිණියට රැගෙන ගියා.එහිදී එම පැය කිහිපය තුළ මාව වෙස් ගන්වන අතරේම නාට්‍යයට සුදුසු ලෙස ශරීර ශක්තිය ලබා දීමේ වගකීම පැවරුණේ charuka suraweera වෙත.බුද්ධිකගෙ උපදෙස් පිට ඉතා සීමිත කාලයක් තුළ මා කිරි පැකට් 10 ක් පමණ පානය කර ඊට ආසන්න ගණනක යෝගට් ද කෑවා.ඉන් අනතුරුව පැයකට වැඩි කාලයක් තිස්සෙ බැරල් එකක් ඇතුළත කෙරෙන රංගය නිමාවෙද්දීම මම ක්ලාන්ත ගතියකින් ඒ තුළ සිර වෙනවා.මට මතකයි නාට්‍ය කණ්ඩායමේ කිහිප දෙනෙක් මාව එයින් එළියට ගත් හැටි.
කියන්න ගිය කතාවට එහා ගිය අමතර කතාවක්.ඒත් කැපවීම ඉතාම වැදගත්.කෙල්ල මට ඇහුං කං දෙන්නෙ නැහැ.එයා මම වැඩ කරන දිහා බලාගෙන ගන්න දේවල් එයාට අවශ්‍යය විදිහට හැඩ ගහගන්නයි කැමති.විශේෂයෙන් පාසලේ වැඩවලදි.අනිත් අයට අසාධාරණයක් වෙනවා කියන එක එයාගෙ හිතේ තියෙනවා.තනිවෙන්න ලැබෙන කාලය තුළ ඇය තනිව රංගනවා.හිතනවා.ඒක මරු.මටත් ඔය වැඩේම තියෙනවා නාට්‍ය කරනකොට.ඒ කැපවීම නිසා මිස මම නිසා ලැබුණු දෙයක් නොවන වගකීමක් ඇයට පසුගිය දිනවල ලැබිලා තියෙනවා.ඒ ඇයගේ නිවාසෙ කණිෂ්ඨ අංශයෙ නාට්‍යය අධ්‍යක්ෂණය කරන්න.
මේක කිව්වට එතනින් එහාට මගෙන් දෙයක් ගන්න එයාගෙ කැමැත්තක් තිබුණෙ නැහැ.
තාත්තා එක්ක වැඩ කරල ඉගෙනගත්තු දේවල් මේ නාට්‍යයට ඕනි විදිහට මම අර ගන්නවා.
ඒ ගැන මා එක්ක කතා නොකරන එක ගැන කේන්තියෙන් කතා කරාම ඉදහිට ඔවැනි දෙයක් පාදක කරගෙන දුව හෝදන්න එන අම්මා කාමරය ළඟට වෙලා කියෝනවා.
අනිත් ළමයිත් ළමයිනෙ කරන්නෙ කියන්නෙ....
මට ඒ වචනයටනම් ආදරය හිතුණා.මොනව හරි ඇතිනෙ ජානවලින් ආපුවා වැඩේ ඉවර වුණාම කතා කරනව කියල මම හිත හදාගත්තා.
ඊයේ (2018 - 10 - 11) නාට්‍ය තරඟ තිබ්බා.ප්‍රතිපල දෙන්න පරක්කුයි.නංගිට එන්න කියන්නද?ඒ ඔවිනි.අපේ තිලක සිත ලියන සහෘදයගෙ පොඩි දුව.එයා තමයි මම දේවි එකේ කරපු වැඩෙන් රාජ්‍ය ළමා නාට්‍ය උළෙලෙ හොඳම සහය නිළිය වුණෙ.
එයා එන්නෙ නැහැ.කුලී වාහනයෙ නඟින බිල ගැන නොතකා මම එයාට අවස්ථාව දුන්නා.ඇත්තම කිව්වොත් මේ පණ්ඩිත කෙල්ලගෙ වැඩේට වෙලා තියෙන දේ බලන්නත් මට ඕනි වෙලා තිබුණා.ඒක මගේ පිපාසාවක්.ඒත් ඉතිං අර හාමුදුරුවන්ට බෙදන්න න්‍යායෙන් මම ඔවිනිගෙන් කොලේ වහගත්තා.
ප්‍රතිපලය ආවා.කෙල්ලගෙ නාට්‍යය දෙක.ඒත් හොදම නළුවා,නිළිය වගේම හොඳම සහය නිළිය සහ නළුවා ද ඒ නාට්‍යයට හිමි වී තිබුණා.හොඳම සහය නිළිය දුව.එයා විසින් අධ්‍යක්ෂණය කරපු අක්ක කෙනෙක් හොඳම නිළිය.
ඒ සතුට අරං ගෙදර එන කොට රුපියල් හයසියයක් තියාගෙන පුතා කකුලත් පුටුව උඩට අරං රාජලීලාවෙන්....
කොහෙන්ද සල්ලි...
දුවගෙ සුබ පණිවිඩය උඩින් පල්ලෙන් කියන අතරෙම මම ඇහැව්වෙ මගේ සාක්කුවක අමතක වුණ එකක් වෙන්න ඇති කියන බලාපොරොත්තුවෙන්.
නැහැ දිනුවට හම්බ වුණා.
බලනකොට අංගොඩ මානසික රෝහලේ මානසික සෞඛය සම්බන්ධයෙන් ප්‍රතිකාර ගන්න අයගෙ විවිධ ප්‍රසංගයක් තිබුණා.ඒකෙ වෙස්සන්තර නාට්‍යයේ කොටසක් ඉදිරිපත් කළා.ඒ සඳහා පුත්‍රයාත් අරං තිබුණා.ඒ අංගයලු එක.ලැබුණු ත්‍යාගයෙන් එයාගෙ කොටස හයසීයක්.
ඒ හයසීයෙන් කෝච්චියක් සහ ගුවන් යානයක් විතරයි නොගන්නෙ.ලැයිස්තුව කියවන කොට මඟදි අරං ආපු ප්‍රයිඩ්රයිස් භාගයට සීමා වුණු නංගිගෙ දක්ෂතාවයේ ඇගයීම ගැන එයාට තද වෙලා හොඳටම.
මම ඩිරෙක්ට් කරල සපෝර්ටින් ඇක්ට්‍රස් වෙලා මට ප්‍රයිඩ් රයිස් එකෙන් භාගයයි.ඒකෙනුත් භාගයක් අයියට.එයාට නාට්‍යය කෑල්ලක ඉදල සල්ලිත් ලැබිලා.මේක අසාධාරණ නැද්ද?
හරියට මේවට මම සම්බන්ධ වගේ කතාවක් දැන් එන්නෙ.ඒත් දක්ෂතා ඇගයීම 25 න් පසුව වෙන බවට පොරොන්දුවිමෙන් පස්සෙ විරෝධතාවය හමාර කරලා එකඟ වෙන්න තීරණය වුණා.
කෙහොම හරි සතුටක් දැණුන හැන්දෑවක ඒ ගැන හිතන්න ඉඩක් නොතියා අමිල කොඩිතුවක්කු සාමාන්‍ය පෙළ කරන ළමයි වෙනුවෙන් මල්වල මහා විද්‍යාලයේ සූදානම් කරපු වැඩමුළුවට සූදානම් වෙන්න සිදු වුණා.
දැන් ඒකෙ වැඩේ ඉවර කරලා මේක හදිසියෙ ලිව්වෙ ජීවිතය මරලදාලා වගේ හුස්ම වැටෙන් නැති වෙලාවක.ඇවිත් ආයෙමත් හිතේ දැවටුණ සිසිල් සුළඟක් වගේ හැඟුමක ආධාරයෙන්.