පදුම කුමරිගෙ පුදුම ලව් එක

චුල්ලපදුම කුමාරයාගේ කතාව මතක ඇති කාලේ සිට අසා ඇති වාර ගණන මගේ වයසට වැඩිය.දැනුත් දන්සල් දොරකින් උදේ සිට එම කතාවම කවියෙන් ගැයෙන්නේය.එහෙත් දන්න බොහෝ කාලයක සිට මට දුක සිතෙන්නේ කුමාරයා ගැන නොවේය.කුමරිය ගැනය.ඇය ගැන ගෞරවයක් ඇති වන්නේය.

රජුන්ට අන්තඃපුර පිටින් තිබෙන බව හැබෑය.ඒත් රජ්ජුරුවන් ඒ ඉන්න ස්ත්‍රීන්ට දැනෙන්න නිදියනවාදැයි යන්න කිසිවෙකුත් දන්නේ නැත.මේ ගැන කතා බහට ලක්වන ජාතකයක් වේ නම් කවුරු හෝ කමෙන්ටුවක ලියා තබනවානම් මරුය.

දන්න තරමින් රජ්ජුරුවන්ගේ රැකියාවේ ලොකු කමට බලයට ගැහැණුන් ගන්න ලැබෙනවා මිස සහ ඔහුට ඇති ආර්ථික වපසරියේ වර්ගපලය අනුව ගැහැණුන්ව භෞතිකව නඩත්තු කරන්නට ඇති හැකියාව සළකා ගැහැණුන් ලැබෙනවා හැරෙන්නට ඔහුට ඇයව කාම ක්‍රියාවලියේදී සංතර්පණය කර හැකිද යන්න නොසැළකේ.මේ නිසා රජු වූ පමණින් ලැබෙන වරප්‍රසාදය හැරෙන්නට හැඟිම්වල සමානත්මතාවය එකිනෙකාගේ රුචිකත්වය වැනි කරුණු පිළිබදව සැළකිල්ලක් නොදක්වන අතර රජ යන සංකල්පයට අනුව කුමරිය බිසව යන්නද එක්තරා අන්දමක යටත් චරිතයක් පමණි.

සිය සහෝදරවරුන්ගේ බිරින්ඳෑවරුන්ගේ බිරිද ඝාතනය කර පිස කෑමේ ක්‍රියාවලියේ ගොදුරක් වන්නට නොදී සිය බිරියගේ ජීවිතය බේරා ගැනීම පදුම කුමරුගේ උතුම් ක්‍රියාවකි.උරය පලා ලේ දීම දෙවැන්නයි.මේ ආකාරයට රැක බලා ගන්නා බිරිඳ සහ ජීවිතය බේරා ගත් දෙපා නැති කොට අතර සබදතාවයක් ඇති වීම හරහා කරන්නේ කුමරුට මේ දෙදෙනා ද්‍රෝහීවීමේ කතාවය.ඒ අනුව සෝයි පදුම සහ වේස කුමරිය සහ ගුණමකු කොටා ගැන කතාවය.

මේ කතාව පිටුපස ඇය අධික කාමාශා ඇත්තියක ලෙස හදුනා ගන්නට නොහැකිය.තවත් ආකාරයකින් ජාතක කතා කතුවරයාගේ බුද්ධාගමට අනුව ගෙන ‘ගැහැණු කවුරුද වරදෙ නොබැදෙන‘ ගණයට මේ කාන්තාව ඇතුළත් කිරීමට ද නොහැකිය.මන්ද කුමාරයා හෙළෙන් පහළට තල්ලු කිරීමෙන් ඉනික්බිතිව ඔහු දිවි ගලවා ගෙන අසළ ගමක ජීවත් වී පැමිණ රජකම ලබා ගෙන දන්සැල් ඉදිකිරීම දක්වා කාලය මාස කිහිපයක් සති කිහිපයක් ලෙස ගත නොහැකිය.

ඒ ආකාරයට ගත් කළ ඇය රජසැප විදිමට හැකි වටපිටාවක සිට එයට පයින් ගසා බැදෙන කොටාගේ ජීවිතයට ද්‍රෝහී වී නැත.හිඟමන් යදිමින් කොටා සමඟම ජීවත් වන්නීය.එයින් ඇය පදුම රජුට ලබා දිය නොහැකි තෘප්තියක් කොටාගෙන් ලබන නිසා විය යුතුය.ඇය හුදෙක් දුටු දුටු පිරිමියාගෙන් කාමය සංතර්පණය කර ගන්නා ගැහැණියක් නම් මේ ගතවන කාලය තුළ ඇය තවත් පිරිමින් ගණනාවක් අතට මාරු වී තිබිය යුතුය.

රජ කෙනෙකුට ලබා දිය නොහැකි අන්දමෙන් ඇය යහනේ තෘප්තිමත් කරන්නට මේ සොර කොටා ට තිබෙන හැකියාව මෙයින් පැහැදිළි වන්නේය.සියල්ල දන් වලින් පිං වලින් මැනිය නොහැකි බව රජුටද නොතේරෙනවා විය යුතුය.එසේත් නැති නම් කොටාට තමුන්ට නැති හැකියාවක් එම ස්ත්‍රිය වසඟයට ගැනීමට තිබූ බව දන්නා රජු ඒ ගැන කම්පාවට මෙන්ම කෝපයටද පත් විය යුතුය.එය මිනිස් ස්වබාවය ය.එම මිනිස් ස්වභාවය නිසා ඇති වන මානසිකත්වය නිසා මහා දන් දෙන රජු කුස ගින්නේ කොටාත් හිස මත තියා ඇවිදින ගැහැණිය සහ කොටා එ‘නුවරින් එළවා දමන්නේය.

ඒ එළවා දමමින් දෙන තීරණය රජෙකුගේ ධාර්මික බව කියා පෑමට උදාහරණයක්ය.ඒ ජාතක කතා කතුවරයාටය.තමන් රජෙක් වි,ජීවිතය බේරා ගැනීමට මැදිහත් වී,සැප සම්පත් ලබා දුන් ස්ත්‍රියට තමාට වඩා මේ කොටා වැදගත් වූයේ ඇයි?තමාට කළ හැකි කිසිවක් කළ නොහැකි ඔහුව තමා මෙන් අතැර දමා නොයා ඔහු මත්තේම මේ ස්ත්‍රිය එල්ලී සිටින්නේ ඇයි?

රජු මේ කිසිවක් කල්පනා නොකරන්නේය.ජාතක කතා කතුවරයාට ද මේ ඇතුළත තිබෙන කොටාගේ ලිංගික කාර්යයේ හැකියාව කුමාරයාගේ සියලු කැපකිරීම් දෙවැනි කොට තකන්නට කුමරියට සිත් ඇති කරන බව කතුවරයාගේ විග්‍රහයට හසු නොවන්නේය.විවාහයකදි අත්‍යවශ්‍ය සාධකයක් වන ලිංගිකත්වය රජු විසින් නොතකා හැරිම නිසා හෝ ඔහුට ඒ ආශ්‍රයෙන් ඇති නොහැකියාව හෝ කතුවරයා සිය විග්‍රහයේදි ප්‍රකාශ නොකිරීමට වග බලා ගැනීමෙන් පැහැදිළි කරන්නේ ඔහු තුළ තිබූ කාන්තා විරෝධය සහ රාජ්‍ය පක්ෂපාතීත්වයම පමණක්ය.

ඇය සිය විවාහය නැතිනිම් පවුල් කෑම ගැන ආර්ථික වටිනාකම් වලින් නොමනින ගැහැණියකි.ආදරය,කාමාශාවන් සංතර්පනය කරන්නට තමන්ගේ සහකරුට ඇති හැකියාවන් නිසා අධික ආදරයක් ඇති කර ගන්නා සහ නොයෙකුත් වේදනාකාරි අත්දැකීම් පීඩාවන් දෙවැනි කොට ආදරයෙන් ජීවත්වීම සඳහා සියල්ල කැප කරන්නේය.කොටාගේ ජීවිතය රැකීමට ඔහුව කරමත ඇවිදීම සිය ජීවිතය කර ගන්නට තරම් ඇය කැපකිරීම් කළ හැකි ගැහැණියකි.ඒ රජසැප පිලිබද සිහින දැකීම අත හැර වීමෙන් ඇය දක්වන කැප කිරීම තව දුරටත් අවබෝධ කර ගත හැකිය.

නමුත් වසර දෙදහස් ගණනක් ලොව කොතැන හෝ පොහොය දිනයක කවුරුන් හෝ බුදු පුතෙක් හෝ බෞද්ධයන් එක්ව පදුම කුමරිය වේසාවක් කොට හං වඩු ගසන්නේය.තමුන්ට වඩා ගැහැණිය පිනවීමේ දක්ෂතාවයක් කොටා ට තිබෙන බව සිතා ඔවුන්ට සමාව දෙනු වෙනුවට කොටා සහ කුමරිය නොමරා බඩ ගින්නේ මැරුණත් කම් නැතැයි සළකා බරනැසින් එලවා දමන පදුම රජු මහා කාරුණික පුද්ගලයෙක් කර බුදු බව ලැබිමට පෙරුම්පුරන බෝධිසත්වයෙක් කරන්නේය.

කාන්තාවට ගැරහිම,කාන්තාවකගේ හැඟීම් නොතැකීම මෙන්ම ශක්තිමත් පවුල් පසුබිමකට බැදීමකට ඇති ලිංගිකත්වයේ හැකියාව නොතකා හරින සහ දෙවැනි කොට සළකන ජාතක කතා සංග්‍රහය හැම පොහොයකටම අපටම කරන සරදමක් ලෙස පදුම කුමාරයාගේ මේ කතාව ගැන මට හැඟෙන හැඟීම් තව කෙනෙක්ට නොදැනෙනවා විය හැකිය.

එහෙත් මට නම් පදුම කුමරා කරන කැපවීම් තරමටම තම ජීවිතය දෙැවැනි කොට තමන්ට නිවැරදිව ගැලපෙන සහකරු තෝරා ගැනීමේ සිට ඔහුව රැක ගැනිම දක්වා පරාසය තුළ ගැහැණිය කරන කැපවීමද මාර ය.සියල්ල භෞතික සංතර්පණයන්ගෙන් තෘප්තිමත් වන බව සිතන පදුම රජු මහා කරුණාවන්ත දානපතියෙක් නොවන්නේ මේ ගැහැණියගේ සහ කොටාගේ ලෞකික බැදීම්වල ඇති අධ්‍යාත්මික වටිනාකම් හඳුනා ගන්නට තරම් නොහැකි පුද්ගලයෙක් බැවින්ය.