මේකෙ මේ කෙල්ලො දෙන්න ලසන්තියි
ශ්‍රියාලතයි.පාරට බයිසිකලෙත් එක්ක දියවෙච්චි කෙල්ලො.අදත් තරුණ කෙල්ලන්ට
මුන් දෙන්න එක්ක බයිසිකල් පැදිලිනම් පහසු නැහැ,ඒත් මෙයාලා කණ්ඩායමක් විදිහට දිනපු මෙඩල් එකක් තනියෙන් අයිති කර ගන්න හදන සහෝදර ක්‍රීඩිකාවක් නිසා මුං දෙන්න ඉන්නෙ බොහොම අසරණ වෙලා.
ලසන්තිගෙ ගමේ මිනිස්සු ඒ කෙල්ල වෙනුවෙන් කටවුට් එකක් ගහල එකටම ආය බොරුවක් කියල ගොමත් ගහල.අපේම සහෝදර මාධ්‍යෙව්දියො පුවත්පත්වලින් මේ ප්‍රවාත්තියට තටු දෙමින් කරපු විගඩමෙන් රටට රන් පදක්කම් පවා දිනා දීපු ශ්‍රියාලතාලගෙ අභිමානයට හැකියාවට වි ඇති අගෞරවයට කවුද වග කියන්නෙ.
අඩුම තරමෙන් මේ කතාව වැරදි විදිහට පළ කළ මාධ්‍ය ආයතනයක්වත් මේක නිවැරදි කරන්නෙ නැහැ.මාධ්‍යයට ඇති බලය කෙනෙක් ගැන සමාජ අවධානය යොමු කරන්න යොදා ගත්තට කමක් නැහැ.ඒත් ඒකෙන් තව කෙනෙක්ට හානියක් කරන්න යොදා ගැනීම වැරදියි.
එහෙම අදහසකින් නොලිව්වනම් ඒක දැන්වත් නිවැරදි කරන්න කාලය ඇවිත්,මේ ක්‍රිඩිකාවන් ගැනත් ලියන්න ඕනි.මුං දරුමල්ලො පැත්තක දාලා අවුරුදු ගාණක් තාර පොළව උණුවෙන තරමට මහපාරට දහඩිය හලපු ඒවයෙන් රටට කීර්තියක් ගෙනාපු කෙල්ලො,
අලුත් කෙනෙක් එනවනම්..ඇය දිගු ගමණක් යනවනම් මේ කෙල්ලො වපුරපු බිමේ අස්වැන්න අතරින්,ඒකයි ඇත්ත.ඒක වහං කරල ගුණමකු විදිහට පලයං කඩාගෙන කියල කවුරුහරි කියනවනම් හෝ මාධ්‍යයක් එයට උදව් කරනවනම් ඒක වැරදියි.
මම ශ්‍රියා රන් පදක්කම ගත්තු වෙලේ ලිව්ව ආටිකල් මතක් වුණා.අනුරාධපුරයට ගිහිං උන් දවසේ වේල සරිකර ගන්න කඩේට ගොඩ වෙලා ප්ලේන්ටියක් ගහල කරපු ඒ ආටිකල් එක 2006 ට අයිති එකක්.
එතකොට ශ්‍රියා සාග් රන් පදක්කම්ලාභිනියක්.
ඒ රන් පදක්කමට ලැබුණු දෙයක් තිබුණෙ නැහැ ඇයට.ඒ වෙන කොටත් වෑල්ඩින් කරල පැදපු රන් පදක්කම් ගෙනාපු බයිසිකලය තේ කඩේ අයිනෙ හේත්තු කරල තිබුණා.ඇය බයික් එක පෙන්නමින් කතා කරන කොට ඇස්වලින් වැටුණු කදුළු බර දෙයක් වුණානම් ඒ පාපැදිය ආයෙත් වෑල්ඩින් කරන්න වෙන්න තරමට පුපුරලා කෑලි වෙනවා.
එහෙම රටට දුක් විදල කීර්තිය ගෙනත් දීපු කෙල්ලන්ගෙ නම්වලට ගොම ගස්සන මාධ්‍යවාර්තාකරනයක් වෙනවනම් මටනම් මාධ්‍යවේදියෙක් විදිහට ලැජ්ජයි.
මේ වගෙම ක්‍රීඩාව ගැන වගකිමට නොහැකි අයගෙ වාර්තාවලින් ක්‍රීඩකයන්ගෙ ජීවිතය විනාශවෙලා තියෙනවා.හොදම උදාහරණය.වැලිවේරියෙ බෝම්බ සිදුවීම.ලංකාවට බිහිවෙමින් තිබුණු සුපිරිම මැරතන් ධාවකයෙක් වෙච්චි විග්නේෂ්වරන් ඒ බෝම්බය ගෙන ඒම ගැන සැකයි කියලා ගිය පුවත්පතක ප්‍රධාන ප්‍රවෘත්තිය නිසා ඔහුට මැරතන් නෙමෙයි යුධ හමුදාවෙ රස්සාවත් දාලා යන තැන වැඩ සිද්ධ වුණා.ඒක කවදාවත් යළි ප්‍රවෘත්තියකින් නිවරදි කළෙත් නැහැ.
මාධ්‍යවේදින්ගෙ නම් අගමැති කිව්වම කෑ ගහන කවුරුත් මේ වගේ මාධ්‍ය භාවිතාවන් ගැන කතා කරන්නෙ නැහැ.ඒක සුජාත අයිතියක්ද?ඕනිම දෙයක් තමන්ට ඕනි පරිදි ලියා පළ කිරීම.....
ප්‍රාදේශිය කතුවරයා අඩුම තරමේ ක්‍රීඩා අංශයෙන් මේ ගැන ඇහැව්වද?ක්‍රීඩා පිටුවක පළ වුණානනම් අඩුම තරමෙ දකුණු ආසියාතික නිල වෙබ් අඩවියෙන් ප්‍රතිපල පරික්ෂා තළාද,තමන්ගෙ ආයතනය නියෝජනය කරමින් දකුණු ආසියාතික තරඟාවලිය ආවරනය කළ මාධ්‍ය සඟයාගෙන් අසා බැලුවාද?රටම මේ තරඟාවලියට සියලු දේ රජය දුන් බව කියන අවස්ථාවක එක ක්‍රීඩිකාවක් ගෙයක් උකස් කළේ ඇයි?ඇය දිනූ රිදී පදක්කම තනි ඉසව්වකට නොවන බව සොයා නොබැලුවේ ඇයි?
මේ ක්‍රීඩිකාවන් සෙල්ලම් කරන්නෙ රට වෙනුවෙන්.මාධ්‍යකරුවාත් මේ රටට අයිති එකෙක්.එසේනම් රට වෙනුවෙන් දහදිය වඟුරන මේ කෙල්ලන්ගෙ ජීවිත එක්ක සෙල්ලම් කරන්න මේ රටේ පුරවැසියෙක් ලෙස මාධ්‍යකරුවාටද අයිතියක් නැහැ.ඒ්
ලැජ්ජයි!ලැජ්ජයි!ලැජ්ජයි!
