වනාතෙ වතුර පල් වෙන
බෝක්කුව වටේ පැලවෙන
පැල්වලින් ඇවිත් පූදින
මල් වලට අකුරු වක්කර
ඉලක්කම් පොහොර එක්කර
විෂ වෙච්චි පොළව වද වුණ
අලුත් බිජු අරං ඉන්දන
හිතක් ගැබ් අරං විදවන
මලක් සහ ගලක් එක් වුන
රැයක් නැති තරම් ගෙදරක
පලක් නැති කතා ගුගුරන
ෆිල්ම් රූ පුරා වැස්සෙන
පොතක් නැත ඉතිං පෙරලෙන
කුමක් නම් කරම් සිසු කැළ
තිතක් වී හිතේ බොද වෙන
ඇතෙක් සේ හැගුම් ඉපදුන
සගව ගෙන නෙතේ කදුළක
පරාජය ගෙනව පිට වෙන
දෙයක් මිස නොවේ හිත තුළ
සමා වෙනු මට මගේ හිත
No comments:
Post a Comment