නයෝමි මිෂෙල් කෝල්මන් ලංකාවට ආවේ මේ රටේ කළබලයක් ඇති කිරීමට නොවේය.ඇය පැමිණි තුන්වන අවස්ථාව මෙයයි.එහිදී අප තේරුම් ගත යුත්තේ මේ රටට සහ ජනතාවට ඈ තුළ ඇල්මක් පවතින බවයි.මේ ඇල්ම රටේ ආර්තික පුනරුදයට වැදගත් එකක් වන අතර නමුත් ගුවන් තොටුලඝේ සිටි ඔලමොට්ටලයන් ගේ සහ ඒ ගොන්නටම ඇද දමන පොලිසියත් ඉන් අනතුරුව ඇය අධිකරණයට ගිය විට නීතිය සහ නීතිඥයන්ද ක්‍රියා කරන්නේ පෙර කළෙක වරිග සභාවක පරිදිය.එහි දියුණු ලෝකය හා සසැදෙන කිසිවක් නැති බව පැහැදිළිය.අතිශයින්ම ග්‍රෝත්‍රිකවාදී හැසිරීමක් වන එහි ප්‍රතිපලය ලංකාවේ මානව හිමිකම් පිළිබද සැළකීම තුට්ටුවට වැටී තිබෙන බව හෙළි වීමය.ඇයගේ අතේ ඇති පච්චය ප්‍රශ්නයක් වෙන්නේ නම් ඒ සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියා කළ යුතු ආකාරය ගැන ඇයට උපදෙස් දීමට තිබිණ.ඒ වෙනුවට ඇයගේ අතේ ඉහළ කොටසේ අත් දිග ඇදුමක් ඇදි විට උස්සාවත් බලා ගන්නට අපහසු පච්චය නිසා අපේ පොලිසිය සහ රාජ්‍යතාන්ත්‍රික නීති පද්ධතියද කළේ ලෝකය ඉදිරියේ සම්පූර්ණයෙන්ම සිය ඇදුම් ඉවත් කර ගැනීමය.ඊටත් වඩා හාස්‍යයට කාරණය වන්නේ ඒ ඇදුම් උනා ගෙන සිටින තේජස් විලාශයය.
නිරුවතින් ගගේ සිටි පුද්ගලයෙකු එහි පැමිණි හිමි නමක් හා දෙඩීමේදී ගගේ පාවී ආ අඩිය නොමැති බාල්දියකින් සිය නිරුවත වසා ගැනීමට ඉදිරිපත් වූ කතාවට මෙම කතාව බොහෝ සෙයින් සමානය.මේ සිදුවීම පමණක් නොව දැන් කාලයක සිට අපේ මහජන සාමය රකින ආයතනය පාරම්බාන්නේම අඩිය නැති බදුන් වලින් හෙළුව වසා ගෙනය.
බටහිර මිනිසුන්ට ඇති නිදහස මත ඔවුන් ආගම තීරණය කරන්නේ යම් හැදෑරීමකින් පසුවය.ඒ නිසාම බෞද්ධ දර්ශනයට අනුව සිදු වූ දෙයක් ලෙස මෙය සිතට ගන්නට නොයනු ඇත.එහෙත් ලංකාවේ බෞද්ධයැයි කියා ගන්නේ සිත දියුණු කළ අතහැරීමට සූදානම් පිරිසක් නොව ගෝත්‍රිකයන් පිරිසක් බවට ඇය විසින් වටහා ගැනීමනම් නොවැළක්විය හැකිය.
ලංකාවේ බුද්ධ ශාසන අමාත්‍යංශය,සංචාරක අමාත්‍යංශය සහ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යංශය මේ පිළිබදව ඇයට නීතියේ සාධාරණය ලබා දීමට ඉදිරිපත් විය යුතු නමුත් ඔවුන් ද සිය චින්තනයේ ගෝත්‍රික පච්චය කොටා ගත්තෝ බැවින් නයෝමිට පිළිසරණක් වන්නට කිසිවෙක් නැත.කිසිදු මාධ්‍යයකින් ද මේ වන විට ඒ සිදුවීම පතුරු ගසනු විනා බුද්ධ ශාසන අමාත්‍යංශය,සංචාරක අමාත්‍යංශය හෝ විදේශ කටයුතු අමාත්‍යංශය ගන්නේ කුමන පියවරක්දැයි අසන්නේවත් නැත.
මේ බෞද්ධ කම විසින් ඉදිරියේදී සෑම ගැහැණියකගේම රෙද්ද උස්සා බලන්නට අවශ්‍යයබව කිවහොත් එය පුදුමයක් නොවනු ඇත.මන්ද ඇතැම් ගැහැණු සිය ලිංගේන්ද්‍රිය ආසන්නයේ මෙන්ම ගුද මාර්ගය ආසන්නයේද ටැටූ කොටා ඇති අතර ඒ අතර නෙළුම් මල් වැනි පූජනීය ලක්ෂණද දකින්නට ඇත.එසේම විවිධ වසංගත රෝග ඇති කාලයට ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග සේ ගුවන් තොටුපළේ මින් ඉදිරියට පච්චා පරික්ෂා කිරීම සදහා වෙනම ඒකකයක්ද විවෘත කරන්නට සිදු වෙනවාට සැක නැත.
එසේම දරුණු අපරාධකරුවන් විශාල පිරිසක් බුදුගුණ අනන්තයි යනුවෙන් ආදී බුදු දහමට අදාළ කාරනා සිය සිරුරුවල කොටා ගෙන සිර ගෙවල් වල සිටිති.මේවා ද ඉදිරියේ දී වෙනස් කිරීමට පියවර ගන්නැයි යමෙක් පවසනු ඇත.
පොලිසිය ආශ්‍රිතව සහ බන්ධනාගාරය ආශ්‍රිතව වෙනම පච්ච මැකීමේ ස්ථාපිත කරන්නට සිදුවන කාලයක් උද්ගත වෙනු ඇත.ස්වීය ආදරය සහ භක්තිය ඇති වූ විට එය ප්‍රකාශ කිරීම සදහා රූප සහ වචන ඇගේ කෙටීම යනු සාමාන්‍යය තත්ත්වයක් වුව ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය එවැනි සිදුවීම් නොදන්නේය.සාමාන්‍යයෙන් සමාජය තුළ සිදුවන හැසිරීම් වල ස්වභාවය නොදන්නා පිරිස් පොලිසියේ සීම සමාජ ඛේදවාචකයක් වීම මෙයින් මනාව පැහැදිළි කරන්නේය.
ලංකාවේ නීතිය මිනිසුන්ගේ හැගීම් වල නිදහසට ඉඩ දෙන එකක් නොවේය.විශේෂයෙන් ආගමට බය ය.මීට පෙර වරක් මංජුල වෙඩ්වර්ධනගේ මේරි නම් වූ මරියා නම් කෘතියට එරෙහි වූ කතෝලික සභාව එය තහනමට ලක් කළේය.එහිදී පැන නැගුණු ප්‍රධානම කාරණය පිට කවරයේ අඩ නිරුවත් පිංතූරයේ කොන්තයක් එල්ලී තිබීමය.නමුත් ගැහැණියක් නිරුවත් වන විට සිය කරේ පළදින ආභරණ ගලවා නොදමන බවට එයට එරෙහි වූ පිරිසට තිබූ අඩු දැණුමය.
නයෝමි නොව තවත් ගැහැණු ලංකාවට පැමිණෙද්දී කුරුසය,ජේසු ස්වාමි දරුවන් සිය සිරුරුවල කොටා ගෙන පැමිණෙන්නේය.ඒවා භක්තියටය.එහෙත් බෞද්ධයා භක්තිය දක්වන්නේනම් කළ යුත්තේ පාරේ කුණු වලවල් වැසිකිළි නොබලමින් සෑම තැනකම පිළිම වහන්සේලා ඉදි කිරීමය.ඒවා පොලිසියෙන් ඉවත් කරන්නේ නැත.එතරම් අපිරිසිදු පරිසර ආශ්‍රිතව බුදු පිළිම ඉදිකිරීමෙන් කිසිදු සැදැහැවතෙක් කළබලයට පත් නොවීම පුදුමයකි.
ගැටළුව ඇත්තේ නයෝමිගේ අතේ ඇති පච්චයේ නොවේය.මෙරට පොලිසියේ සහ ගුවන් තොටුපළ නිලධාරීන්ගේ ඔළු තුළය.නයෝමිගේ පච්චයෙන් කළබල වූ ටැක්සිකරුවන් නිසි පරිදි පන්සිල් සමාදන් වන්නෝය.කිසි විටෙක සතයක් හෝ අසාධාරණ විදිහට උපයන්නෝ නොවෙති.
බුදුරජාණන් වහන්සේ පළමුවම කළේ අත්හැරීමය.ඒ ආගමේ නාමයෙන් අද එහි මුර බල්ලන් වන්නට දගලන පිරිස සිදු කරන්නේ තව තවත් එකතු කිරීමය.බුදු දහම කුලයකට ජාතියකට අයත් නොවන බව කියමින් සිය පරම්පරාවේ තේජස උන් වහන්සේ පළමු කොට ඉවත හළ නමුත් ධර්මයේ ආශිර්වාදය සියල්ලන්ටම දානය කළ නමුත් සහ මිනිසා ක්‍රියාවෙන් වසලයෙක් හෝ බමුනෙක් වන බව කී නමුත් දැන රට තුළ සිදු වෙමින් පවතින්නේ මේ සියල්ල බුදුන් වහන්සේ සිංහලයන් පමණත් ඉලක්ක කොට කී ආකාරයෙන්ය.
විෂම තත්ත්වයන් තුළ වඩා යහපත් දේ හදුනා ගැනීමට සාධක ගොඩ නැගෙන බව නොරහසකි.එහෙත් අද සිදුවන්නේ එකම තැනෙකට සියල්ලෝ ගොනු විය යුතුය යන බලපෑම කරමින් බුද්ධාගම පොලිසියක් ලෙස ක්‍රියා කිරීමය.කිසිදු රජයක් හෝ දේශපාලන පක්ෂයන් මෙය උමතුවක් සහ වියරුවක් කියා සාමාන්‍ය පුරවැසියන්ට බලපාන ආකාරයට මේ අන්තවාදීන්ගේ ක්‍රියාවන් පාලනයට ඉදිරිපත් නොවීමේ ඛේදවාචකය විසින් අද නයොමි ආපසු හරවා යැවූ ආකාරයටම විදෙස් රටවල සිටින ලාංකිකයන්ටද ආපසු හැරී එන්නට සිදුවීමේ අවදානමක් තිබේ.එසේම ආපසු හරවා යන්නට වැඩි මහන්සියක් දැරීමට සිදු නොවිය හැකි අතර මන්ද මේ සංඥාව හරහා ලෝකයට ලබා දෙන ලංකාවේ ගෝත්‍රික අනන්‍යතාවය පිළිබද පණිවිඩය සැළකිය යුතු මට්ටමකට ලංකාවට පැමිණෙන සංචාරකයන් අඩු කරන්නට ද හේතු විය හැකිය.
සිදුවීම් සිදු වන්නේ මේ රටේ ආරක්ෂාව පිළිබද සාමාන්‍ය ජනතාවට විශ්වාස කළ හැකි මට්ටක නොවේය.රජයේ ප්‍රාදේශිය දේශපාලනඥයෙක් රිමාන්ඩ් ගත කොට සිටින තංගල්ලේ නඩුවේ හේටල් කළමණාකාරියගේ සාක්ෂි නිවැරදිව සටහන් නොකළ බවට චෝදනා එල්ල වන්නේ පොලිසියටය.හම්බන්තොට සිදු වීමේදී පාර්ලිමේන්තු මංත්‍රීවරුන්ට පහර දෙනු තුරු බලා සිටියේ පොලිසියය.කොටුව දුම්රිය පොළේදී උද්ඝෝෂකයෙක් ලෙස සළකා සාමාන්‍ය පුද්ගලයෙක්ට ලේ වැගිරෙන තුරු පහර දෙන්නේද පොලිසිය ය.දැන නයොමි විසින් සිය බෞද්ධ භක්තිය ප්‍රදර්ශනය කිරීම සදහා සිය සිරුරේ බුද්ධ රූපයක් ටැටූ කලාවට අනුව සළකුණු කර ගැනීම බෞද්ධ රටකින් පිටුවහල් කරීමට හේතුවක් කරන්නේද පොලිසිය යි.
දැන් පච්චය ගැන කතා කරන්නට ඇත්තේ එක දෙයකි.නයෝමිගේ පච්චයට අපේ සංස්කෘතිය,මානව ගුණ ධර්ම,ආගන්තුක සත්කාර පමණක් නොව බෞද්ධකමද පිච්චියට දමා ඇත.
A very good post.
ReplyDeletethanks
Delete